Wist je dat de gemiddelde contractgrootte in de zorg 24 uur is? Vanzelfsprekend werkt niet iedereen binnen het team precies dit aantal uur. Er zijn medewerkers die meer en minder uren werken. Wat is het ideale evenwicht in contractgrootte om een goede planning neer te zetten? Welke medewerkers plan je als eerst in en hoe zorg je voor balans in de planning?
Op de weegschaal
Grote en kleine contracten hebben beiden voor- en nadelen. Een groot contract kan veel diensten vullen. Bovendien is het voor de cliënt fijn om vaste gezichten te zien. Daartegenover staat dat je als planner met grote contracten meer moeite hebt met het voldoen aan de arbeidstijdenwet.
De cao & wetgeving
Als planner ben je verantwoordelijk voor het naleven van de regels omtrent werktijden, rusttijden, vrije dagen en pauzes. De arbeidstijdenwet is een belangrijke set aan regels wat betreft de werktijden van medewerkers. Deze wet schrijft voor dat voor iedere periode van 24 uur een dagelijkse minimale rusttijd vereist is van 11 aangesloten uren.
In de WMO-planning is dit gelukkig niet echt een issue. Maar het kost wel meer moeite om je aan al deze regels te houden met grote contracten, aangezien zij meer uren moeten maken per week. Start daarom met het inplannen van de grote contracten en vul de gaten met medewerkers met een kleiner contract.
Wil je weten hoe de rest van het planproces in de WMO in zijn werk gaat? In dit artikel leggen we het uit.
Zo min mogelijk onderscheid
Iedereen hecht waarde aan gelijkheid. Het is daarom binnen de meeste zorgorganisaties gewoonte om zo min mogelijk onderscheid te maken tussen medewerkers met een klein en met een groot contract. Denk hierbij aan het opdelen van de weekenden. Om toch in te spelen op de contractgroottes kan je als planner de diensten naar ratio verdelen. Dit houdt in dat de medewerkers met een kleiner contract de kleinere weekenddiensten werken. Zo houd je met iedereen rekening!
