“Verpleging is een roeping” is een veelgehoorde uitspraak in de zorg. Dat gevoel is er, ongeacht de functie die je in de zorg uitoefent. Tijdens mijn werk als consultant help ik organisaties om hun productiviteit te verhogen en de financiële situatie stabiel te houden of te verbeteren. Dit is iets dat, zeker in deze lastige coronatijd, niet altijd gemakkelijk is.
Bij zorgorganisaties zie ik wijkverpleegkundigen en zorgmanagers met veel enthousiasme en gedrevenheid een zo goed mogelijke bedrijfsvoering runnen, maar helaas zie ik ook regelmatig dezelfde 5 valkuilen terugkomen, die erg nadelig zijn voor een zorgorganisatie.
3. Een te krappe indicatiestelling.
Zorgcoördinatie en uitloop bij calamiteiten moeten binnen de legitimatie vallen. Incidenteel is een 10% overschrijding toegestaan.
4. Het ‘opplussen’ door medewerkers door uitloop van het zorgmoment.
Al wordt er keurig binnen de legitimatie en volgens het arrangement gepland, dan is het opplussen vaak inzichtelijk bij het fiatteren van de uren. Dan wordt de overschrijding zichtbaar. Dit komt veel voor en is niet altijd geoorloofd.
5. Het ontbreken van structurele controle.
Bijvoorbeeld op planningsniveau, wijkverpleegkundigniveau en managementniveau.
Het is natuurlijk zonde als deze valkuilen onnodig het resultaat drukken, waardoor de instelling niet de beste zorg kan leveren. Hier zit een mooie uitdaging in voor de planning en het management om deze gaten te dichten en met een gezonde bedrijfsvoering de toekomst in te gaan.
